шматлі́кі, -ая, -ае.

1. Які складаецца з вялікай колькасці каго-, чаго-н.

Ш. атрад.

2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. ў вялікай колькасці.

Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам.

|| наз. шматлі́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заса́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да засады. Засадны атрад. Засадная група.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Група злачынцаў, разбойнікаў; контррэвалюцыйны ўзброены атрад.

[Іт. banda.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднапрахо́дныя, ‑ых.

Атрад самых прымітыўных млекакормячых, якія адзначаюцца наяўнасцю аднаго выхаду — клаакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непаўназу́быя, ‑ых.

Атрад млекакормячых жывёл са спрошчанай будовай зубоў або без зубоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўста́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўстанца. Паўстанцкі атрад. Паўстанцкі рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brigade [brɪˈgeɪd] n.

1.mil. кама́нда, атра́д

2. брыга́да; кама́нда;

the anti-smoking brigade гру́па па барацьбе́ з курэ́ннем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

partyzancki

партызанскі;

oddział partyzancki — партызанскі атрад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ро́та ’вайсковае падраздзяленне ў складзе батальёна’ (ТСБМ), ст.-бел. рота ’рота, атрад войска’ (1516 г.) — са ст.-польск. rota ’атрад войска’, якое з ст.-в.-ням. rote, rotte ’натоўп, рота’; апошняе — з ст.-франц. rote < народналац. rupta (cohors) ’частка, часцінка кагорты’, ’усхваляванае, разбітае войска’ < дзеепрым. ruptus < rumpere ’разрываць, парушаць, прыпыняць’. Трэба адрозніваць ад ст.-слав. рота ’прысяга’ (гл. ESJSt, 13, 777).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zastęp, ~u

м.

1. атрад;

zastęp harcerski — гарцэрскі атрад;

2. мноства;

~у adoratorów — мноства паклоннікаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)