нязру́чны

1. неудо́бный, нело́вкий;

~ная по́за — неудо́бная (нело́вкая) по́за;

апыну́цца ў ~ным стано́вішчы — оказа́ться в нело́вком (неудо́бном) положе́нии;

2. неблагоприя́тный;

н. мо́мант — неблагоприя́тный моме́нт;

3. (об инструменте, работе и т.п.) несподру́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загру́знуць

1. stécken bléiben*, éinsinken* vi (s);

загру́знуць у бру́дзе im Schmutz [Dreck (разм.)] stécken bléiben*;

2. перан. (апынуцца ў цяжкім становішчы) hängen bléiben*, sich verstrícken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыблудзі́ць, ‑блуджу, ‑блудзіш, ‑блудзіць; зак.

Разм.

1. Блудзячы, апынуцца дзе‑н. — Тады такая завіруха была. Я ледзь прыблудзіў да Вуднева... Кудравец.

2. Тое, што і прыблудзіцца. У паліцыі ўжо дванаццаць чалавек, з іх толькі шасцёра мясцовых. Астатнія або прыблудзілі немаведама адкуль, або жывуць у мястэчку год ці два. Навуменка.

3. Трохі зблудзіць. [Салдат:] — І вось тут мы крыху прыблудзілі... Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зане́сціся, ‑нясуся, ‑нясешся, ‑нясецца; ‑нясёмся, ‑несяцеся, ‑нясуцца; пр. занёсся, ‑неслася і ‑няслася, ‑неслася і ‑няслося; зак.

1. Далёка заехаць, заляцець, забегчы. Коні занесліся ў чыстае поле.

2. Апынуцца дзе‑н., перамясціўшыся па паветры. Ці то птушка бож[ая] Кінула зярно, Ці то заняслося Бураю яно. Колас.

3. перан. Далёка зайсці ў думках, марах. Занесціся думкамі ў далёкія краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

impas, ~u

м. тупік; застой;

znaleźć się w ~ie — апынуцца ў тупіку;

impas twórczy — творчы застой (тупік)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fix​1 [fɪks] n.

1. infml няёмкае або́ ця́жкае/цяжко́е стано́вішча;

be in a fix быць/апыну́цца ў ця́жкім стано́вішчы

2. infml до́за/уко́л (наркотыку)

3. вызначэ́нне ме́сца (каго-н./чаго-н.);

We couldn’t get a fix on his whereabouts. Мы не маглі вызначыць яго месцазнаходжанне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мяшо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

1. Тое, што і мех¹ (у 1 знач.).

М. з мукой.

Залаты м. (перан.: пра вельмі багатага чалавека).

2. Тое, што і мех¹ (у 2 знач.).

М. аўса.

3. перан. Поўнае акружэнне войскамі праціўніка.

Апынуцца ў мяшку.

4. Прыстасаванне ў жывёл і раслін для змяшчэння чаго-н. (спец.).

Зародкавы м.

Зашчочныя мяшкі.

5. перан. Аб непаваротлівым, нязграбным або някемлівым чалавеку (разм.).

|| памянш. мяшо́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. і мяшэ́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. на каго-што. Скокнуўшы, апынуцца дзе-н.

У. на лаўку.

2. Хуткім рухам падняцца з месца.

У. ад спалоху.

3. у што. Скочыць у сярэдзіну чаго-н.

У. у лодку.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раптам з’явіцца, узнікнуць (пра прышч, нарыў і пад.).

На лбе ўскочыў гузак.

5. у што. Імкліва ўвайсці, сілай уварвацца куды-н.

Байцы ўскочылі ў горад.

6. у што. Трапіць куды-н. выпадкова.

У. у яму.

|| незак. уска́кваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pułapka

pułap|ka

ж. пастка;

~ka na myszy — мышыная пастка; бітуха;

znaleźć się w ~ce — апынуцца ў пастцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зае́хаць, ‑еду, ‑едзеш, ‑едзе; заг. заедзь; зак.

1. Прыехаць куды‑н., да каго‑н. ненадоўга, пабыць дзе‑н. праездам. Вэня раздумваў і меркаваў — ці ехаць проста ў вялікую вёску, ці заехаць на край лесу да чалавека, у якога ён часамі падначоўваў, бываючы тут. Чорны. // па каго-што, а таксама з інф. Прыехаць з якой‑н. мэтай. Заехаць па дзяцей. Заехаў развітацца. // Уехаць куды‑н., у што‑н. Заехалі ў двор разгрузіць воз. Заехаць у гумно.

2. Едучы, апынуцца далёка або не там, дзе трэба. Заехаць на край свету. Заехаць у роў. □ Стары расказаў мне, што мы ехалі няправільна, і, каб не ён, то заехалі б да немцаў. Шамякін.

3. Едучы, дасягнуць патрэбнага месца. Завідна заехаць дадому. // перан. Разм. Зрушыўшыся са свайго месца, апынуцца дзе‑н. Ад прыемных ціхіх смехаў Чуць не да вуха вус заехаў. Колас.

4. Пад’ехаць не прама, а збоку, аб’ездам. Заехаць з левага боку. Заехаць наперад.

5. Едучы, завярнуць за што‑н., апынуцца за чым‑н. Заехаць за гару. Заехаць за дом. Заехаць за лес.

6. у што, па чым і без дап. Разм. груб. Ударыць. Заехаць у вуха. □ Пабольвала толькі пераноссе, па якім добра заехаў адзін увішны трактарыст. Дамашэвіч.

•••

Далёка не заедзеш чым або на чым — не дасягнеш многага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)