закаха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Адчуць пачуццё кахання да каго‑н.; улюбіцца. — Галіна Макараўна закахалася па самыя вушы ў Мятлу і думала, што гэта ніхто не заўважае. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азло́біцца, ‑блюся, ‑біліся, ‑біцца; зак.
1. Стаць злосным, выявіць зласлівыя адносіны да ўсяго навакольнага. Азлобіцца на ўвесь свет.
2. Атрымаць моцнае раздражненне, адчуць злосць супраць каго‑н.; раззлавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пара́давацца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.
Адчуць радасць, задавальненне. Рука ў хлопца мазолістая, працавітая, сціснуў ён бацькаву так, што Іван Васільевіч, сам чалавек дужы, не беларучка, парадаваўся яго сіле. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Zúneigung
f -, -en прыхі́льнасць, схі́льнасць, сімпа́тыя
zu j-m ~ fássen — адчу́ць сімпа́тыю [схі́льнасць] да каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прочу́вствовать сов. адчу́ць; (пережить) перажы́ць; (испытать) зазна́ць (ула́сным пачуццём);
музыка́нт глубоко́ прочу́вствовал произведе́ние музыка́нт глыбо́ка адчу́ў (перажы́ў) твор.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
закалыха́цца 1, ‑лышуся, ‑лышашся, ‑лышацца; зак.
Разм.
1. Непрыемна адчуць сябе ад працяглага калыхання, гайдання. Закалыхаўся ў аўтобусе.
2. Заснуць ад калыхання.
закалыха́цца 2, ‑лышуся, ‑лышашся, ‑лышацца; зак.
Пачаць калыхацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спу́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.
Адчуць спалох; напужацца, спужацца. Спудзіўся конь, скочыў убок і стаў на цвёрдае — не праваліўся. Пташнікаў. Перад судом [прадстаўнікі адміністрацыі] стаялі насцярожана. Сёй-той і добра спудзіўся. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азя́бнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Адчуць холад, змерзнуць. [Валошын:] А ў чым ты пойдзеш? Ты ж уся азябла. Бяры пінжак. Глебка. Дрыжаць і лапочуць Чародкі асін: Пад ветрам паўночным Азяблі зусім. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павярэ́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.
Разм. Стаміцца, адчуць сябе нездаровым ад цяжкай работы, доўгай хадзьбы і пад. — Даволі, сарокі, час марнаваць, не павярэдзіцеся, калі ўдваіх і возьмеце мяш[ок], — прыкрыкнуў дзед. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разагрэ́цца, ‑грэюся, ‑граешся, ‑граецца; зак.
Стаць цёплым, гарачым; нагрэцца. Жалеза разагрэлася. // Зноў стаць гарачым. Суп разагрэўся. // Разм. Адчуць цяпло ў сваім целе, сагрэцца. Разагрэліся хлопцы, на ўсё забылі. Кіпіць работа... Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)