image [ˈɪmɪdʒ] n.

1. во́браз; выя́ва;

He is the spitting image of his father. Ён выліты бацька.

2. адбі́так (у люстэрку)

3. рэпута́цыя, і́мідж

4. ста́туя, скульпту́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыяпры́нт

(ад дыя- + англ. print = адбітак)

спосаб прыгатавання капіравальных форм для афсетнага друку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астыгматы́зм, ‑у, м.

Спец. Недахоп аптычнай сістэмы або праламляльнай здольнасці вока, які заключаецца ў тым, што прамені, выйшаўшы з аднаго пункта, не збіраюцца зноў у адным фокусе і адбітак (адлюстраванне) атрымліваецца расплывістым.

[Ад грэч. «а» — не і stigme — пункт, метка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карэкту́ра ж

1. Korrektúr -, -en, Beríchtigung f -, -en (дзеянне);

2. палігр Korrektúr f -, -en (адбітак); Korrektúrfahne f -, -n (гранка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

расчака́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Спец.

1. Выбіць на паверхні металічных вырабаў узор, адбітак; пакрыць чаканкай.

2. Апрацаваць шво, месца злучэння ў якім‑н. металічным вырабе з мэтай сціскання. Расчаканіць заклёпачныя швы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохко́лерны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае ў сваёй афарбоўцы тры колеры або які складаецца з трох частак розных колераў. Трохколерны сцяг.

2. Спец. Які ўзнаўляе шматколерны адбітак пры дапамозе трох колераў. Трохколерная фатаграфія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цісне́нне, ‑я, н.

1. Выцісканне на чым‑н. (скуры, метале і пад.) рэльефных узораў, адбіткаў. Цісненне на скуры.

2. Рэльефны адбітак, узор, атрыманы такім спосабам. Сцены паклеены сіняватымі, з залатым цісненнем, шпалерамі. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

seal​2 [si:l] n.

1. пяча́тка, пяча́ць, кляймо́;

a lead seal пло́мба (на пасылцы);

an impression of a seal адбі́так пяча́ткі;

place under seals апяча́тваць

2. адбітак, след;

the seal of fate знак лёсу

3. знак, до́каз;

a seal of approval знак адабрэ́ння

4. урачы́стае абяца́нне, заро́к; абавя́зак

♦

a seal upon one’s lips пяча́ць маўча́ння;

a seal of love poet. пацалу́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wycisnąć

зак.

1. выціснуць;

2. адціснуць; адбіць;

wycisnąć piętno — накласці адбітак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

карэкту́ра, ‑ы, ж.

1. Праверка і вымаўленне друкарскага набору; карэкціраванне. Зрабіць карэктуру.

2. Адбітак з друкарскага набору, прызначаны для выпраўлення памылак. Вычытваць карэктуру. □ — Гэта — карэктура. У наборы могуць памылкі быць. Іх трэба выправіць. Шынклер.

[Ад лац. correctura — тое, што трэба выправіць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)