семе́йный в разн. знач. сяме́йны;

семе́йный челове́к сяме́йны чалаве́к;

семе́йный обе́д сяме́йны абе́д;

семе́йная жизнь сяме́йнае жыццё;

семе́йным о́бразом па-сяме́йнаму.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

оби́льный бага́ты, шчо́дры; (о растительности) бага́ты, густы́, пы́шны;

оби́льный урожа́й бага́ты ўраджа́й;

оби́льный дождь спо́рны (вялі́кі) дождж;

оби́льный обе́д бага́ты абе́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

подгуля́ть сов.

1. (опьянеть немного) разг. падгуля́ць;

2. (не удаться) прост., шутл. не ўда́цца;

обе́д сего́дня подгуля́л абе́д сёння не ўда́ўся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

feast

[fi:st]

n.

1) бясе́да f., банке́т -у m.

2) бага́ты абе́д

3) фэст -у m. (рэлігі́йнае сьвя́та ці ўрачы́стасьць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

памі́нкі, ‑нак; адз. няма.

Абрадавы абед у памяць памёршага пасля хаўтур або праз пэўны тэрмін са дня смерці. Заплаканая ўдава і сваякі запрашалі на памінкі. Самуйлёнак. — Пане Жукоўскі! — нечакана для самога сябе сказаў Андрэй. — У нас сёння памінкі па бацьку. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́ба ​1, ‑ы, ж.

Духавы медны музычны інструмент самага нізкага рэгістра, які складаецца з шматразова сагнутай трубкі і раструба.

[Лац. tuba — труба.]

ту́ба ​2, ‑ы, ж.

Мяккая (часцей металічная) трубка для захавання вязкіх рэчываў; цюбік. Туба зубной пасты. Абед касманаўтаў знаходзіцца ў губах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імправізава́ны прям., перен.

1. прич. импровизи́рованный; см. імправізава́ць;

2. в знач. прил. импровизи́рованный;

~ная эпігра́ма — импровизи́рованная эпигра́мма;

і. абе́д — импровизи́рованный обе́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

заара́цца, ‑аруся, ‑арэшся, ‑арэцца; ‑аромся, ‑арацеся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыкрыцца, засыпацца зямлёй. Іржэўнік заараўся.

2. Разм. Захапіўшыся ворывам, забыць на час. Нешта бацька заараўся і на абед не прыехаў.

3. Разм. Стаміцца, доўга аручы. За дзень закасіўся, заараўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагадзі́ць, ‑гаджу, ‑годзіш, ‑годзіць; зак., каму-чаму.

Задаволіць каго‑н., зрабіўшы яму што‑н. прыемнае, патрэбнае і пад.; уладзіць (у 2 знач.). Жанчына з боку наглядала за сваім госцем, шчаслівая, што яму абед спадабаўся; яна была рада, што дагадзіла такому госцю. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вары́цца, варыцца; незак.

1. Гатавацца кіпячэннем на агні. У адным катле варыўся абед, у другім цэлы дзень кіпела вада. Чорны.

2. Зал. да варыць.

•••

Варыцца ў сваім (уласным) саку — працаваць, не падтрымліваючы сувязі з тымі, хто займаецца падобнай работай, не выкарыстоўваць іх вопыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)