біквадра́тны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: біквадратнае ўраўненне гл. ураўненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́кавы числово́й;

~вае ўраўне́нне — числово́е уравне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з параметрам, параметрамі. Параметрычнае ўраўненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухчле́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да двухчлена. Двухчленнае ўраўненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураўне́нне ср., мат. уравне́ние;

алгебраі́чнае ўраўне́нне — алгебраи́ческое уравне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ураўне́нне, ‑я, н.

Матэматычная роўнасць з адной або некалькімі невядомымі велічынямі, якая захоўвае сваю сілу толькі пры пэўных значэннях гэтых велічынь. Алгебраічнае ўраўненне. Трыганаметрычныя ўраўненні. Ураўненне з двума невядомымі.

•••

Біквадратнае ўраўненне — прыватны выпадак ураўнення чацвёртай ступені, рашэнне якога зводзіцца да рашэння квадратнага ўраўнення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохчле́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які складаецца з трох членаў, частак. Трохчленная формула.

2. Які мае адносіны да трохчлена. Трохчленнае ўраўненне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыганаметры́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да трыганаметрыі, заснаваны на трыганаметрыі. Трыганаметрычнае ўраўненне. Трыганамегрычная табліца. Трыганаметрычная функцыя.

2. Звязаны з геадэзічнымі вымярэннямі, якія выконваюцца метадам трыянгуляцыі (у 2 знач.). Трыганаметрычны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неазнача́льны

1. неопредели́мый;

2. грам., мат. неопределённый;

~ная фо́рма дзеясло́ва — неопределённая фо́рма глаго́ла;

~нае ўраўне́нне — неопределённое уравне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квадра́тны в разн. знач. квадра́тный;

к. стол — квадра́тный стол;

○ к. ко́рань — квадра́тный ко́рень;

~нае ўраўне́нне — квадра́тное уравне́ние;

~ныя ду́жкі — квадра́тные ско́бки;

~ныя ме́ры — квадра́тные ме́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)