во́нкава-ўну́траны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́нкава-ўну́траны |
во́нкава-ўну́траная |
во́нкава-ўну́транае |
во́нкава-ўну́траныя |
| Р. |
во́нкава-ўну́транага |
во́нкава-ўну́транай
во́нкава-ўну́транае |
во́нкава-ўну́транага |
во́нкава-ўну́траных |
| Д. |
во́нкава-ўну́транаму |
во́нкава-ўну́транай |
во́нкава-ўну́транаму |
во́нкава-ўну́траным |
| В. |
во́нкава-ўну́траны (неадуш.)
во́нкава-ўну́транага (адуш.) |
во́нкава-ўну́траную |
во́нкава-ўну́транае |
во́нкава-ўну́траныя (неадуш.)
во́нкава-ўну́траных (адуш.) |
| Т. |
во́нкава-ўну́траным |
во́нкава-ўну́транай
во́нкава-ўну́транаю |
во́нкава-ўну́траным |
во́нкава-ўну́транымі |
| М. |
во́нкава-ўну́траным |
во́нкава-ўну́транай |
во́нкава-ўну́траным |
во́нкава-ўну́траных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэзь, -і, мн. -і, -ей, ж.
Востры рэзкі ўнутраны боль.
Рэзі ў жываце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перламу́тр, -у, м.
Каштоўнае рэчыва з пералівістай афарбоўкай, якое складае цвёрды ўнутраны слой некаторых ракавін.
|| прым. перламу́травы, -ая, -ае.
П. гузік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ігласку́рыя, -ых, адз. -ае, -ага, н.
Марскія беспазваночныя жывёлы, якія маюць вапнавы ўнутраны шкілет і шыпы або іголкі на паверхні цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абразкі́, -о́ў, адз. -зо́к, -зка́, м. (спец.).
Жанр лірычных мініяцюр у беларускай прозе, у якіх адлюстроўваецца ўнутраны свет чалавека.
|| прым. абразко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́раз², -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Знешні выгляд (твару), які адлюстроўвае ўнутраны стан.
В. вачэй.
2. Той або іншы моўны зварот.
Вобразны, метафарычны в.
3. Сукупнасць знакаў, формула, якія адлюстроўваюць пэўныя матэматычныя адносіны.
Алгебраічны в.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абразкі́, ‑оў; адз. абразок, ‑зка, м.
Спец. Жанр лірычных мініяцюр у беларускай прозы, у якіх адлюстроўваецца ўнутраны свет чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ігласку́рыя, ‑ых.
Тып марскіх беспазваночных жывёл, якія маюць вапнавы ўнутраны шкілет і шыны або іголкі на паверхні цела (напрыклад, марскія зоркі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аздо́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., каго-што.
1. Надаць каму-, чаму-н. прыгожы выгляд, упрыгожыць.
А. сцены мазаікай.
А. сукенку бантам.
2. перан. Зрабіць больш поўным, багатым на ўнутраны змест.
|| незак. аздабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. аздабле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лагу́на, ‑ы, ж.
1. Мелкаводны валіў, аддзелены ад мора пясчанай касой. Лагуны Адрыятычнага мора.
2. Участак мора паміж каралавымі рыфамі і берагам мацерыка або востраве; ўнутраны вадаём атола.
[Іт. laguna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)