стры́пер, ‑а, м.

Спец.

1. Механізм для выштурхвання балванак са зложніцы.

2. Камбінаваная ўборачная машына, якая зразае і малоціць каласы, а таксама вее насенне.

[Англ. stripper.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мэ́блева-ўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мэ́блева-ўбо́рачны мэ́блева-ўбо́рачная мэ́блева-ўбо́рачнае мэ́блева-ўбо́рачныя
Р. мэ́блева-ўбо́рачнага мэ́блева-ўбо́рачнай
мэ́блева-ўбо́рачнае		 мэ́блева-ўбо́рачнага мэ́блева-ўбо́рачных
Д. мэ́блева-ўбо́рачнаму мэ́блева-ўбо́рачнай мэ́блева-ўбо́рачнаму мэ́блева-ўбо́рачным
В. мэ́блева-ўбо́рачны (неадуш.) мэ́блева-ўбо́рачную мэ́блева-ўбо́рачнае мэ́блева-ўбо́рачныя (неадуш.)
Т. мэ́блева-ўбо́рачным мэ́блева-ўбо́рачнай
мэ́блева-ўбо́рачнаю		 мэ́блева-ўбо́рачным мэ́блева-ўбо́рачнымі
М. мэ́блева-ўбо́рачным мэ́блева-ўбо́рачнай мэ́блева-ўбо́рачным мэ́блева-ўбо́рачных

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

снопавяза́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Сельскагаспадарчая ўборачная машына, якая вяжа сцёблы збажыны ў снапы. Старшыні скардзяцца, што шпагатам сельмаг не забяспечыў. Няма чым снопавязалкі запраўляць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмята́льна-ўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падмята́льна-ўбо́рачны падмята́льна-ўбо́рачная падмята́льна-ўбо́рачнае падмята́льна-ўбо́рачныя
Р. падмята́льна-ўбо́рачнага падмята́льна-ўбо́рачнай
падмята́льна-ўбо́рачнае		 падмята́льна-ўбо́рачнага падмята́льна-ўбо́рачных
Д. падмята́льна-ўбо́рачнаму падмята́льна-ўбо́рачнай падмята́льна-ўбо́рачнаму падмята́льна-ўбо́рачным
В. падмята́льна-ўбо́рачны (неадуш.)
падмята́льна-ўбо́рачнага (адуш.)		 падмята́льна-ўбо́рачную падмята́льна-ўбо́рачнае падмята́льна-ўбо́рачныя (неадуш.)
падмята́льна-ўбо́рачных (адуш.)
Т. падмята́льна-ўбо́рачным падмята́льна-ўбо́рачнай
падмята́льна-ўбо́рачнаю		 падмята́льна-ўбо́рачным падмята́льна-ўбо́рачнымі
М. падмята́льна-ўбо́рачным падмята́льна-ўбо́рачнай падмята́льна-ўбо́рачным падмята́льна-ўбо́рачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сентымента́льнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць, якасць сентыментальнага (у 2 знач.). Сентыментальнасць адносін. // Залішняя чуллівасць, сентыментальныя адносіны да каго‑, чаго‑н. [Яраш] ніколі не бачыў у яе праяў сентыментальнасці, [Маша] заўсёды была строгая і маласлоўная. Шамякін. [Канькоў:] — Тамарка, родная... — А вось гэта ўжо лішняя сентыментальнасць. Асіпенка. // звычайна мн. (сентымента́льнасці, ‑ей). Сентыментальныя ўчынкі; сентыментальныя выразы. Гаварыць сентыментальнасці. □ Уборачная? — угадвала Андрэева думкі Ніна. Андрэй усміхнуўся. — Не, Ніначка, не ўборачная... Так, сентыментальнасці. Лобан.

2. Асаблівасці, характэрныя для сентыменталізму як літаратурнага кірунку. П’еса «Машачка» [А. Афінагенава] не пазбаўлена рыс сентыментальнасці. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)