іўдзе́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іўдзе́йка |
іўдзе́йкі |
| Р. |
іўдзе́йкі |
іўдзе́ек |
| Д. |
іўдзе́йцы |
іўдзе́йкам |
| В. |
іўдзе́йку |
іўдзе́ек |
| Т. |
іўдзе́йкай
іўдзе́йкаю |
іўдзе́йкамі |
| М. |
іўдзе́йцы |
іўдзе́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іудзе́і, -яў, адз. іўдзе́й, -я, м.
Тое, што і яўрэі.
|| ж. іўдзе́йка, -і, ДМ -дзе́йцы, мн. -і, -дзе́ек.
|| прым. іўдзе́йскі, -ая, -ае.
Іўдзейскае веравызнанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
иуде́йка іўдзе́йка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)