і́хнія (ед. і́хні, і́хняя, і́хняе) мест. притяж., разг. их; и́хние; см. і́хні

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́хні

займеннік, прыналежны, безасабовы

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́хні і́хняя і́хняе і́хнія
Р. і́хняга і́хняй
і́хняе
і́хняга і́хніх
Д. і́хняму і́хняй і́хняму і́хнім
В. і́хні (неадуш.)
і́хняга (адуш.)
і́хнюю і́хняе і́хнія
Т. і́хнім і́хняй
і́хняю
і́хнім і́хнімі
М. і́хнім і́хняй і́хнім і́хніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́хняе (мн. і́хнія) мест. притяж., разг. их; и́хнее; см. і́хні

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́хняя (мн. і́хнія) мест. притяж., разг. их; и́хняя; см. і́хні

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́хні (і́хняя, і́хняе; мн. і́хнія) мест. притяж., разг. их; и́хний; см. іх 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спабо́рнік, ‑а, м.

Уст. Чалавек, які прымае ўдзел у спаборніцтве. Спаборнікі не хочуць, каб іхнія машыны прастойвалі лішне на рамонтных канавах. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пейза́н, ‑а, м.

Селянін, які паказаны ідылічна ў мастацкай літаратуры, жывапісе, тэатры 18–19 стст. А жанчыны спявалі. А я глядзеў на іхнія прыгожыя твары, на іх ільняныя або чорныя як смоль (сярэдняга не было) косы, на іхнія ўборы і думаў, што гэта дзіва як добра. Таму што гэтыя шнуроўкі і андаракі былі не ад оперных пейзан у лапціках, а было гэта заўсёды так. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́хні, ‑яя, ‑яе; займ. прыналежны.

Які належыць ім. Сярод нас, хлопцаў, былі і дзяўчаты. Іхняй смеласці і рашучасці можна было толькі зайздросціць. «Маладосць». Абганяе музыкаў саміх Пра цымбалы пра іхнія слых. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паражняко́м, прысл.

Разм. Без грузу, без паклажы, без пасажыраў. Калі вярталіся хлопцы паражняком, .. [Надзя] хуценька загружала іхнія насілкі. Грахоўскі. Ля нас паражняком праскочыла грузавая машына, а ззаду марудна цягнулася, ляскочучы на ўвесь лес, фурманка. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умяша́нне, ‑я, н.

Дзейны ўдзел у чым‑н., актыўнае ўніканне ў што‑н. Чаго маўчыць маці, ясна: не хоча пакрыўдзіць Ліну сваім умяшаннем у іхнія сямейныя справы. Гаўрылкін. // Дзеянні, якія спыняюць што‑н. Хірургічнае ўмяшанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)