ісы́ку́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ісы́ку́льскі ісы́ку́льская ісы́ку́льскае ісы́ку́льскія
Р. ісы́ку́льскага ісы́ку́льскай
ісы́ку́льскае
ісы́ку́льскага ісы́ку́льскіх
Д. ісы́ку́льскаму ісы́ку́льскай ісы́ку́льскаму ісы́ку́льскім
В. ісы́ку́льскі (неадуш.)
ісы́ку́льскага (адуш.)
ісы́ку́льскую ісы́ку́льскае ісы́ку́льскія (неадуш.)
ісы́ку́льскіх (адуш.)
Т. ісы́ку́льскім ісы́ку́льскай
ісы́ку́льскаю
ісы́ку́льскім ісы́ку́льскімі
М. ісы́ку́льскім ісы́ку́льскай ісы́ку́льскім ісы́ку́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ісы́ку́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ісы́ку́ль
Р. Ісы́ку́ля
Д. Ісы́ку́лю
В. Ісы́ку́ль
Т. Ісы́ку́лем
М. Ісы́ку́лі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

иссы́к-ку́льский ісы́ку́льскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Иссы́к-Ку́льская о́бласть Ісы́ку́льская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Иссы́к-Ку́ль оз. Ісы́ку́ль, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)