Іспа́нія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Іспа́нія
Р. Іспа́ніі
Д. Іспа́ніі
В. Іспа́нію
Т. Іспа́ніяй
Іспа́ніяю
М. Іспа́ніі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

самбрэ́ра, нескл., н.

У Іспаніі, Лацінскай Амерыцы: лёгкі капялюш з шырокімі палямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаро́та

‘у сярэднявечнай Іспаніі: катавальная прылада’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гаро́та гаро́ты
Р. гаро́ты гаро́т
Д. гаро́це гаро́там
В. гаро́ту гаро́ты
Т. гаро́тай
гаро́таю		 гаро́тамі
М. гаро́це гаро́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

песе́та, -ы, ДМ -се́це, мн. -ы, -се́т, ж.

Грашовая адзінка ў Іспаніі да 2002 года.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кары́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Масавае відовішча ў Іспаніі і ў некаторых іншых краінах: бой тарэадора з быком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пія́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Назва манеты ў Турцыі, Егіпце і некаторых іншых краінах, а раней і ў Іспаніі, Партугаліі і лаціна-амерыканскіх краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іспа́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Іспаніі.

|| ж. іспа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. іспа́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́хадзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м.

1. Прышэлец, перасяленец з іншай краіны.

В. з Іспаніі.

2. Той, хто перайшоў з аднаго сацыяльнага асяроддзя ў другое.

В. з сялян.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабалье́ра, нескл., м.

Тытул двараніна ў Іспаніі. // Асоба, якая мае гэты тытул.

[Ісп. cabellero.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

песе́та, ‑ы, ДМ ‑сеце, ж.

Грашовая адзінка ў Іспаніі і Экватарыяльнай Гвінеі.

[Ісп. peseta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)