іскры́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іскры́нка іскры́нкі
Р. іскры́нкі іскры́нак
Д. іскры́нцы іскры́нкам
В. іскры́нку іскры́нкі
Т. іскры́нкай
іскры́нкаю		 іскры́нкамі
М. іскры́нцы іскры́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іскры́нка ж., разг., уменьш.-ласк. искри́нка, и́скорка;

◊ з ~кай — с изю́минкой; с искри́нкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іскры́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш.-ласк. да іскра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смяшы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Усмешка, вясёлая іскрынка (у вачах).

С. ў рот папала (пра смяшлівы настрой, пра жаданне ўвесь час смяяцца; жарт.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

искри́нка уменьш.-ласк. іскры́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мільго́ткі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мільгаціць (у 1 знач.). Мільготкі, маленькі, як іскрынка, агеньчык запальнічкі трохі разагнаў змрок. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

и́скорка уменьш.-ласк. і́скарка, -кі ж.; іскры́нка, -кі ж., і́скрачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смяшы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Вясёлая іскрынка, хітры агеньчык (у вачах). У карых вачах Наташы гарэзлівыя смяшынкі, валасы каштанавымі локанамі спадаюць на плечы, а на загарэлых шчоках — вясёлыя ямачкі. Бяганская. Але вось цень задуменнасці сышоў, на твары з’явілася вясёлая ўсмешка, у вачах зайгралі смяшынкі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)