ірла́ндка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ірла́ндка ірла́ндкі
Р. ірла́ндкі ірла́ндак
Д. ірла́ндцы ірла́ндкам
В. ірла́ндку ірла́ндак
Т. ірла́ндкай
ірла́ндкаю		 ірла́ндкамі
М. ірла́ндцы ірла́ндках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ірла́ндка,

гл. ірландцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірла́ндцы, -аў, адз. -дзец, -дца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Ірландыі.

|| ж. ірла́ндка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

|| прым. ірла́ндскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ирла́ндка ірла́ндка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ірла́ндцы, ‑аў; адз. ірландзец, ‑дца, м.; ірландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. ірландкі, ‑дак; ж.

Народ, асноўнае насельніцтва Ірландыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)