ірва́ны
прыметнік, якасны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ірва́ны | ірва́ная | ірва́нае | ірва́ныя | 
		
			| Р. | ірва́нага | ірва́най ірва́нае
 | ірва́нага | ірва́ных | 
		
			| Д. | ірва́наму | ірва́най | ірва́наму | ірва́ным | 
		
			| В. | ірва́ны (неадуш.) ірва́нага (адуш.)
 | ірва́ную | ірва́нае | ірва́ныя (неадуш.) ірва́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ірва́ным | ірва́най ірва́наю
 | ірва́ным | ірва́нымі | 
		
			| М. | ірва́ным | ірва́най | ірва́ным | ірва́ных | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ірва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ірва́ны | ірва́ная | ірва́нае | ірва́ныя | 
		
			| Р. | ірва́нага | ірва́най ірва́нае
 | ірва́нага | ірва́ных | 
		
			| Д. | ірва́наму | ірва́най | ірва́наму | ірва́ным | 
		
			| В. | ірва́ны (неадуш.) ірва́нага (адуш.)
 | ірва́ную | ірва́нае | ірва́ныя (неадуш.) ірва́ных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ірва́ным | ірва́най ірва́наю
 | ірва́ным | ірва́нымі | 
		
			| М. | ірва́ным | ірва́най | ірва́ным | ірва́ных | 
		
Кароткая форма: ірва́на.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ірва́ны
1. прич. тереблённый; см. ірва́ць I 4;
2. прил., в разн. знач. рва́ный;
~ная папе́ра — рва́ная бума́га;
~нае адзе́нне — рва́ная оде́жда;
~ная ра́на — мед. рва́ная ра́на
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ірва́ны і (пасля галосных) рва́ны, -ая, -ае.
1. Падраны на кавалкі.
Ірваныя паперы.
2. Парваны ў розных месцах; падраны, дзіравы.
Ірванае адзенне.
3. перан. 3 няроўнымі краямі.
Ірваная рана.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ірва́ны і рва́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад ірваць 1 (у 1 знач.).
2. Падраны на кавалкі. Ірваная папера ляжала шматкамі.
3. Парваны ў розных месцах; падраны, дзіравы. Ірваныя бацінкі на босую нагу больш за ўсё іншае гаварылі, што ён з далёкай дарогі... Брыль. У хатах забіралі нават паношаную, ірваную вопратку. Кавалёў.
4. З няроўнымі краямі. Ірваная рана. Ірваныя хмары. □ За акном праляталі неспакойныя рваныя кудлы дыму з паравоза. Мележ.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
рва́ный
1. парва́ны; (о ткани, бумаге и т. п.) падра́ны;
2. (с неровными краями) ірва́ны, (после гласных) рва́ны;
рва́ная ра́на мед. рва́ная ра́на.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)