іра́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іра́нка іра́нкі
Р. іра́нкі іра́нак
Д. іра́нцы іра́нкам
В. іра́нку іра́нак
Т. іра́нкай
іра́нкаю		 іра́нкамі
М. іра́нцы іра́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

іра́нка,

гл. іранцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іра́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Агульная назва народаў, якія насяляюць Іран.

|| ж. іра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. іра́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ира́нка іра́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іра́нцы, ‑аў; адз. іранец, ‑нца, м.; іранка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. іранкі, ‑нак; ж.

Насельніцтва Ірана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)