іо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Электрычна зараджаная часціца, якая ўтвараецца ў выніку страты ці набыцця электронаў атамамі.
|| прым. іо́нны, -ая, -ае.
Іоннае выпрамяненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іо́н |
іо́ны |
| Р. |
іо́на |
іо́наў |
| Д. |
іо́ну |
іо́нам |
| В. |
іо́н |
іо́ны |
| Т. |
іо́нам |
іо́намі |
| М. |
іо́не |
іо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іо́н, ‑а, м.
Электрычна зараджаная часцінка, якая ўтвараецца ў выніку страты ці набыцця электронаў атамамі.
[Ад грэч. iōn — ідучы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іо́н-селекты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
іо́н-селекты́ўны |
іо́н-селекты́ўная |
іо́н-селекты́ўнае |
іо́н-селекты́ўныя |
| Р. |
іо́н-селекты́ўнага |
іо́н-селекты́ўнай
іо́н-селекты́ўнае |
іо́н-селекты́ўнага |
іо́н-селекты́ўных |
| Д. |
іо́н-селекты́ўнаму |
іо́н-селекты́ўнай |
іо́н-селекты́ўнаму |
іо́н-селекты́ўным |
| В. |
іо́н-селекты́ўны (неадуш.)
іо́н-селекты́ўнага (адуш.) |
іо́н-селекты́ўную |
іо́н-селекты́ўнае |
іо́н-селекты́ўныя (неадуш.)
іо́н-селекты́ўных (адуш.) |
| Т. |
іо́н-селекты́ўным |
іо́н-селекты́ўнай
іо́н-селекты́ўнаю |
іо́н-селекты́ўным |
іо́н-селекты́ўнымі |
| М. |
іо́н-селекты́ўным |
іо́н-селекты́ўнай |
іо́н-селекты́ўным |
іо́н-селекты́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
іо́н-электро́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
іо́н-электро́нны |
іо́н-электро́нная |
іо́н-электро́ннае |
іо́н-электро́нныя |
| Р. |
іо́н-электро́ннага |
іо́н-электро́ннай
іо́н-электро́ннае |
іо́н-электро́ннага |
іо́н-электро́нных |
| Д. |
іо́н-электро́ннаму |
іо́н-электро́ннай |
іо́н-электро́ннаму |
іо́н-электро́нным |
| В. |
іо́н-электро́нны (неадуш.)
іо́н-электро́ннага (адуш.) |
іо́н-электро́нную |
іо́н-электро́ннае |
іо́н-электро́нныя (неадуш.)
іо́н-электро́нных (адуш.) |
| Т. |
іо́н-электро́нным |
іо́н-электро́ннай
іо́н-электро́ннаю |
іо́н-электро́нным |
іо́н-электро́ннымі |
| М. |
іо́н-электро́нным |
іо́н-электро́ннай |
іо́н-электро́нным |
іо́н-электро́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
іо́н-радыка́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іо́н-радыка́л |
іо́н-радыка́лы |
| Р. |
іо́н-радыка́ла |
іо́н-радыка́лаў |
| Д. |
іо́н-радыка́лу |
іо́н-радыка́лам |
| В. |
іо́н-радыка́л |
іо́н-радыка́лы |
| Т. |
іо́н-радыка́лам |
іо́н-радыка́ламі |
| М. |
іо́н-радыка́ле |
іо́н-радыка́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аніён, ‑а, м.
Спец. Адмоўна зараджаны іон.
[Ад грэч. ana — уверх і iōn — ідучы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ио́н физ. іо́н, род. іо́на м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ *Лёнак, лёнок ’затычка на канцы бруса, які злучае заднюю і пярэднюю часткі воза’ (гродз., Нар. сл.). Укр. вальш. льд‑ ник, льонок, льонка, льонтик ’штыр у рэгулятары плуга’, паўн.-укр. льбник ’загваздка на восі’, гуц. льонок, льЬнток ’частка варштата’, польск. Іон ’шворан, болт’, н.-луж. lon(k), в.-луж. Іон — усе ўзыходзяць да н.-в.-ням. Іоппе (Махэк₂, 341). Бел. лексемы запазычаны з польск. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)