інжыне́рыя, -і, ж.

Інжынерная справа, творчая тэхнічная дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інжыне́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. інжыне́рыя
Р. інжыне́рыі
Д. інжыне́рыі
В. інжыне́рыю
Т. інжыне́рыяй
інжыне́рыяю
М. інжыне́рыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інжыне́рыя ж., в разн. знач. инжене́рия;

○ ге́нная і. — ге́нная инжене́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інжыне́рыя, ‑і, ж., зб.

Уст. Інжынерства (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

инжене́рия

1. інжыне́рыя, -рыі ж., інжыне́рная спра́ва;

2. собир., разг. інжыне́рыя, -рыі ж.; інжыне́ры, -раў мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ген, -а, мн. -ы, -аў, м.

Структурная і функцыянальная адзінка спадчыннасці, якая кантралюе развіццё пэўнай прыкметы ці ўласцівасці.

|| прым. ге́нны, -ая, -ае.

Генная інжынерыя (канструяванне новых спалучэнняў генаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)