інжыне́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інжыне́рскі інжыне́рская інжыне́рскае інжыне́рскія
Р. інжыне́рскага інжыне́рскай
інжыне́рскае
інжыне́рскага інжыне́рскіх
Д. інжыне́рскаму інжыне́рскай інжыне́рскаму інжыне́рскім
В. інжыне́рскі (неадуш.)
інжыне́рскага (адуш.)
інжыне́рскую інжыне́рскае інжыне́рскія (неадуш.)
інжыне́рскіх (адуш.)
Т. інжыне́рскім інжыне́рскай
інжыне́рскаю
інжыне́рскім інжыне́рскімі
М. інжыне́рскім інжыне́рскай інжыне́рскім інжыне́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інжынерскі инжене́рский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інжыне́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інжынера, належыць яму. Інжынерская дзейнасць. Інжынерская пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інжыне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй.

І.-механік.

Ваенны і.

|| прым. інжыне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

инжене́рский інжыне́рскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)