інжыне́раў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інжыне́раў |
інжыне́рава |
інжыне́рава |
інжыне́равы |
| Р. |
інжыне́равага |
інжыне́равай інжыне́равае |
інжыне́равага |
інжыне́равых |
| Д. |
інжыне́раваму |
інжыне́равай |
інжыне́раваму |
інжыне́равым |
| В. |
інжыне́раў (неадуш.) інжыне́равага (адуш.) |
інжыне́раву |
інжыне́равага |
інжыне́равы (неадуш.) інжыне́равых (адуш.) |
| Т. |
інжыне́равым |
інжыне́равай інжыне́раваю |
інжыне́равым |
інжыне́равымі |
| М. |
інжыне́равым |
інжыне́равай |
інжыне́равым |
інжыне́равых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
інжыне́раў инжене́рский; инжене́ров
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
інжыне́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інжыне́р |
інжыне́ры |
| Р. |
інжыне́ра |
інжыне́раў |
| Д. |
інжыне́ру |
інжыне́рам |
| В. |
інжыне́ра |
інжыне́раў |
| Т. |
інжыне́рам |
інжыне́рамі |
| М. |
інжыне́ру |
інжыне́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
палко́ўнік-інжыне́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
палко́ўнік-інжыне́р |
палко́ўнікі-інжыне́ры |
| Р. |
палко́ўніка-інжыне́ра |
палко́ўнікаў-інжыне́раў |
| Д. |
палко́ўніку-інжыне́ру |
палко́ўнікам-інжыне́рам |
| В. |
палко́ўніка-інжыне́ра |
палко́ўнікаў-інжыне́раў |
| Т. |
палко́ўнікам-інжыне́рам |
палко́ўнікамі-інжыне́рамі |
| М. |
палко́ўніку-інжыне́ру |
палко́ўніках-інжыне́рах |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
капіта́н-інжыне́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
капіта́н-інжыне́р |
капіта́н-інжыне́ры |
| Р. |
капіта́н-інжыне́ра |
капіта́н-інжыне́раў |
| Д. |
капіта́н-інжыне́ру |
капіта́н-інжыне́рам |
| В. |
капіта́н-інжыне́ра |
капіта́н-інжыне́раў |
| Т. |
капіта́н-інжыне́рам |
капіта́н-інжыне́рамі |
| М. |
капіта́н-інжыне́ру |
капіта́н-інжыне́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
контр-адміра́л-інжыне́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
контр-адміра́л-інжыне́р |
контр-адміра́л-інжыне́ры |
| Р. |
контр-адміра́л-інжыне́ра |
контр-адміра́л-інжыне́раў |
| Д. |
контр-адміра́л-інжыне́ру |
контр-адміра́л-інжыне́рам |
| В. |
контр-адміра́л-інжыне́ра |
контр-адміра́л-інжыне́раў |
| Т. |
контр-адміра́л-інжыне́рам |
контр-адміра́л-інжыне́рамі |
| М. |
контр-адміра́л-інжыне́ры |
контр-адміра́л-інжыне́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
інжыне́рны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з дзейнасцю інжынера, інжынераў. Інжынернае збудаванне. Інжынерны разлік. Інжынерны персанал.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́млівы, ‑ая, ‑ае.
Які ўсё хутка і лёгка разумее, засвойвае; здагадлівы, цямкі. Дзяўчына трапілася кемлівая, усё схоплівала на ляту, і тлумачыць было прыемна. Карпаў. Камандзірамі .. былі .. сялянскія хлопцы, найбольш смелыя і кемлівыя. Брыль. // Разумны, абдуманы. Гэта сапраўды быў кемлівы ход, можна сказаць — «траянскі конь» нашых сапёраў, інжынераў-фартыфікатараў. Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
процістая́ць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; незак.
1. Быць проціпастаўленым, процілеглым каму‑, чаму‑н.; знаходзіцца ў процілеглых, варожых трупах. Яны — ворагі савецкай улады. Група гэтых інжынераў у аповесці [Х. Шынклера] процістаіць Прыстрому. Арабей.
2. каму-чаму. Захоўваць устойлівае становішча пад дзеяннем чаго‑н.; вытрымліваць націск чаго‑н. Не мець сілы процістаяць ветру. // Аказваць супраціўленне, процідзеянне каму‑, чаму‑н. Процістаяць хваробам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
1. Змяншэнне якой‑н. сумы, вызначанай нормы; паніжэнне цаны на што‑н. — Дык скідкі не зробіш, дзядзька? — усміхаючыся, запытаў Клім. — Скідкі? Не... Хаця... для цябе тройку скіну, а ты мне за гэта пач[а]к махоркі дасі. Ладна? Галавач. [Каморнік Варановічу:] — Вам цяпер далі скідку з падатку на канюшыну?! Чорны.
2. Зніжэнне патрабаванняў да каго‑, чаго‑н., уступка. [Карн:] — Цяпер ужо ты камандуй мной. І глядзі, каб ніякай там скідкі, патурання не даваў ні мне, ні каму з нас. Шамякін. [Дзімін:] — Не так у нас, маўляў, многа галоўных інжынераў, каб не рабіць ім скідак!.. Карпаў.
3. Скачок звера ўбок пры бегу, каб заблытаць сляды. Побач прабег палахлівы бяляк, Скідку зрабіў — і падаўся на [лежню]. Смагаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)