індзе́йцы, -аў, адз. індзе́ец, -дзе́йца, м.

Агульная назва карэнных плямён і народнасцей (за выключэннем эскімосаў і алеутаў), якія насялялі амерыканскі мацярык да паяўлення еўрапейцаў і захаваліся да сённяшняга дня толькі ў некаторых раёнах Паўднёвай і Паўночнай Амерыкі.

|| ж. індыя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. індзе́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

індзе́йцы, ‑аў; адз. індзеец, ‑дзейца, м.; індыянка ​1, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. індыянкі, ‑нак; ж.

Агульная назва карэнных плямён і народнасцей (за выключэннем эскімосаў і алеутаў), якія да паяўлення еўрапейцаў насялялі амерыканскі мацярык і захаваліся цяпер толькі ў некаторых раёнах Паўднёвай і Паўночнай Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індыя́нка гл. індзейцы, індыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

індзе́ец,

гл. індзейцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індзе́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індзе́ец індзе́йцы
Р. індзе́йца індзе́йцаў
Д. індзе́йцу індзе́йцам
В. індзе́йца індзе́йцаў
Т. індзе́йцам індзе́йцамі
М. індзе́йцу індзе́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

індыя́нка ​1,

гл. індзейцы.

індыя́нка ​2,

гл. індыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырванаску́ры, ‑ая, ‑ае.

1. З чырвонай або чырванаватай скурай.

2. З цёмна-жоўтай, чырванаватай афарбоўкай скуры (пра індзейцаў Паўночнай і Паўднёвай Амерыкі). Чырванаскурыя плямёны. // у знач. наз. чырванаску́рыя, ‑ых. Індзейцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)