індало́гія, -і, ж.

Сукупнасць навук пра культуру, гісторыю, мастацтва, мову, літаратуру, эканоміку Індыі.

|| прым. індалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

індало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. індало́гія
Р. індало́гіі
Д. індало́гіі
В. індало́гію
Т. індало́гіяй
індало́гіяю
М. індало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

індало́гія ж. индоло́гия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

індало́гія, ‑і, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, эканоміку, мастацтва, мову і літаратуру Індыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

индоло́гия індало́гія, -гіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)