інве́ртар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інве́ртар інве́ртары
Р. інве́ртара інве́ртараў
Д. інве́ртару інве́ртарам
В. інве́ртар інве́ртары
Т. інве́ртарам інве́ртарамі
М. інве́ртары інве́ртарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інве́ртар м., спец. инве́ртор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інве́ртар, ‑а, м.

Прыстасаванне для пераўтварэння пастаяннага электрычнага току ў пераменны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

инве́ртор спец. інве́ртар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)