іміграва́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. імігру́ю імігру́ем
2-я ас. імігру́еш імігру́еце
3-я ас. імігру́е імігру́юць
Прошлы час
м. іміграва́ў іміграва́лі
ж. іміграва́ла
н. іміграва́ла
Загадны лад
2-я ас. імігру́й імігру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час імігру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іміграва́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. імігру́ю імігру́ем
2-я ас. імігру́еш імігру́еце
3-я ас. імігру́е імігру́юць
Прошлы час
м. іміграва́ў іміграва́лі
ж. іміграва́ла
н. іміграва́ла
Загадны лад
2-я ас. імігру́й імігру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час іміграва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іміграва́ць сов. и несов. иммигри́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імігры́раваць і іміграва́ць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Перасяліцца (перасяляцца) у якую-н. краіну на пастаяннае або часовае жыхарства.

І. за граніцу.

|| наз. імігра́цыя, -і, ж.; прым. іміграцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

иммигри́ровать сов. и несов. іміграва́ць, імігры́раваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)