імярэ́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
імярэ́к |
імярэ́кі |
| Р. |
імярэ́ка |
імярэ́каў |
| Д. |
імярэ́ку |
імярэ́кам |
| В. |
імярэ́ка |
імярэ́каў |
| Т. |
імярэ́кам |
імярэ́камі |
| М. |
імярэ́ку |
імярэ́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
имяре́к імярэ́к, -ка м.; не́хта, род. не́кага м., не́йкі, -кага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)