і́мпартны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́мпартны і́мпартная і́мпартнае і́мпартныя
Р. і́мпартнага і́мпартнай
і́мпартнае		 і́мпартнага і́мпартных
Д. і́мпартнаму і́мпартнай і́мпартнаму і́мпартным
В. і́мпартны (неадуш.)
і́мпартнага (адуш.)		 і́мпартную і́мпартнае і́мпартныя (неадуш.)
і́мпартных (адуш.)
Т. і́мпартным і́мпартнай
і́мпартнаю		 і́мпартным і́мпартнымі
М. і́мпартным і́мпартнай і́мпартным і́мпартных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́мпартны и́мпортный;

~ная по́шліна — и́мпортная по́шлина;

~ныя машы́ны — и́мпортные маши́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́мпартны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імпарту. Імпартная пошліна. // Увезены з-за мяжы. Імпартнае абсталяванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́мпарт, -у, М -рце, м.

Увоз тавараў, капіталаў, тэхналогій і пад. з-за мяжы; проціл. экспарт.

І. гатовай прадукцыі.

|| прым. і́мпартны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

э́кспартна-і́мпартны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. э́кспартна-і́мпартны э́кспартна-і́мпартная э́кспартна-і́мпартнае э́кспартна-і́мпартныя
Р. э́кспартна-і́мпартнага э́кспартна-і́мпартнай
э́кспартна-і́мпартнае		 э́кспартна-і́мпартнага э́кспартна-і́мпартных
Д. э́кспартна-і́мпартнаму э́кспартна-і́мпартнай э́кспартна-і́мпартнаму э́кспартна-і́мпартным
В. э́кспартна-і́мпартны (неадуш.)
э́кспартна-і́мпартнага (адуш.)		 э́кспартна-і́мпартную э́кспартна-і́мпартнае э́кспартна-і́мпартныя (неадуш.)
э́кспартна-і́мпартных (адуш.)
Т. э́кспартна-і́мпартным э́кспартна-і́мпартнай
э́кспартна-і́мпартнаю		 э́кспартна-і́мпартным э́кспартна-і́мпартнымі
М. э́кспартна-і́мпартным э́кспартна-і́мпартнай э́кспартна-і́мпартным э́кспартна-і́мпартных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

и́мпортный і́мпартны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заме́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца за мяжой; іншаземны, зарубежны. Замежныя дзяржавы.

2. Які адносіцца да іншай дзяржавы, краіны, належыць ім. Замежны капітал. Замежная мова. Замежная дэлегацыя. // Прывезены з-за мяжы; загранічны, імпартны. Замежны тавар.

3. Звязаны з паездкай за граніцу. Замежная камандзіроўка.

4. Які мае адносіны да вядзення знешняй палітыкі. Міністэрства замежных спраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)