іліры́йцы, ‑аў; адз. ілірыец, ‑рыйца, м.; ілірынка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. ілірыйкі, ‑рыек; ж.

Гіст. Плямёны, якія насялялі ў старажытнасці Балканскі паўвостраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іліры́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іліры́йка іліры́йкі
Р. іліры́йкі іліры́ек
Д. іліры́йцы іліры́йкам
В. іліры́йку іліры́ек
Т. іліры́йкай
іліры́йкаю		 іліры́йкамі
М. іліры́йцы іліры́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іліры́ец,

гл. ілірыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іліры́йка,

гл. ілірыйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іліры́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іліры́ец іліры́йцы
Р. іліры́йца іліры́йцаў
Д. іліры́йцу іліры́йцам
В. іліры́йца іліры́йцаў
Т. іліры́йцам іліры́йцамі
М. іліры́йцу іліры́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)