іліры́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іліры́ец |
іліры́йцы |
| Р. |
іліры́йца |
іліры́йцаў |
| Д. |
іліры́йцу |
іліры́йцам |
| В. |
іліры́йца |
іліры́йцаў |
| Т. |
іліры́йцам |
іліры́йцамі |
| М. |
іліры́йцу |
іліры́йцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
иллири́ец ист. іліры́ец, -ры́йца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іліры́йцы, ‑аў; адз. ілірыец, ‑рыйца, м.; ілірынка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. ілірыйкі, ‑рыек; ж.
Гіст. Плямёны, якія насялялі ў старажытнасці Балканскі паўвостраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)