ілювія́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ілювія́льны ілювія́льная ілювія́льнае ілювія́льныя
Р. ілювія́льнага ілювія́льнай
ілювія́льнае		 ілювія́льнага ілювія́льных
Д. ілювія́льнаму ілювія́льнай ілювія́льнаму ілювія́льным
В. ілювія́льны (неадуш.)
ілювія́льнага (адуш.)		 ілювія́льную ілювія́льнае ілювія́льныя (неадуш.)
ілювія́льных (адуш.)
Т. ілювія́льным ілювія́льнай
ілювія́льнаю		 ілювія́льным ілювія́льнымі
М. ілювія́льным ілювія́льнай ілювія́льным ілювія́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ілювія́льны иллювиа́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ілювія́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ілювію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иллювиа́льный геол. ілювія́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)