ікры́сты, -ая, -ае.

Які мае ў сабе многа ікры.

І. шчупак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ікры́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ікры́сты ікры́стая ікры́стае ікры́стыя
Р. ікры́стага ікры́стай
ікры́стае		 ікры́стага ікры́стых
Д. ікры́стаму ікры́стай ікры́стаму ікры́стым
В. ікры́сты (неадуш.)
ікры́стага (адуш.)		 ікры́стую ікры́стае ікры́стыя (неадуш.)
ікры́стых (адуш.)
Т. ікры́стым ікры́стай
ікры́стаю		 ікры́стым ікры́стымі
М. ікры́стым ікры́стай ікры́стым ікры́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ікры́сты (содержащий много икры) икри́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ікры́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе многа ікры. Ікрыстая кета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

икри́стый​I (содержащий много икры) ікры́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Ікра́нік, ікря́нік ’мускулісты, ікрысты, з вялікімі ікрамі’ (Бяльк.); параўн. рус. перм. и́кря́ник ’таўстун, здаравяка’. Ад ікра 2 (гл.) + суф. ‑нік ці ад *ікраны ’мускулісты, з вялікімі ікрамі’ з суф. ‑ік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)