і́кнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. і́кнецца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. і́кнулася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́кнуцца сов., однокр., безл. икну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́кнуцца, ‑нецца; безас. зак.

Аднакр. да ікацца. Лёгка ікнулася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́кацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; безас., незак., каму.

Пра міжвольную ікаўку.

Нешта ікаецца мне сёння.

|| аднакр. і́кнуцца (1 і 2 ас. не ўжыв.), -нецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

икну́ться однокр., безл. і́кнуцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)