ікла́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ікла́ты ікла́тая ікла́тае ікла́тыя
Р. ікла́тага ікла́тай
ікла́тае		 ікла́тага ікла́тых
Д. ікла́таму ікла́тай ікла́таму ікла́тым
В. ікла́ты (неадуш.)
ікла́тага (адуш.)		 ікла́тую ікла́тае ікла́тыя (неадуш.)
ікла́тых (адуш.)
Т. ікла́тым ікла́тай
ікла́таю		 ікла́тым ікла́тымі
М. ікла́тым ікла́тай ікла́тым ікла́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ікла́ты клыка́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ікла́сты і ікла́ты, -ая, -ае.

З вялікімі ікламі.

І. дзік.

|| наз. ікла́стасць, -і, ж. і ікла́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ікла́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і ікласты. Без тапароў, без піл іклатых — Навошта дошкі і цвікі! — Надзейны дом сабе лапатай Майструем мы, франтавікі. Прануза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клыка́стый ікла́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ікла́сты, см. ікла́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)