ізно́ў, прысл. (разм.).

Яшчэ раз, зноў.

І. прыйдзецца ехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ізно́ў

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ізно́ў - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ізно́ў нареч., разг. сно́ва, вновь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ізно́ў, прысл.

Разм. Зноў, яшчэ раз. Я пайду да яе, да каханай маёй, Каб ізноў яе голас пачуць. Колас. Над цёмнымі руінамі і рэдкімі агнямі горада ізноў пераклікаюцца гудкі заводаў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ізно́ў, ізну́ (гродз., Нар. лексіка, 42). Зноў (гл.) з прыстаўным і‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сно́ва нареч. зноў, ізно́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ки нареч., книжн., уст. зноў, ізно́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адара́ць ’засеянае поле ўзараць, каб на гэтым месцы нешта ізноў пасеяць’ (КЭС, лаг.). Ці не калька з літ. atárti ’ізноў узараць, пераараць’? Раўнаверагодна інавацыя. Гл. араць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

опя́ть нареч. зно́ў; ізно́ў;

опя́ть-таки зно́ў жа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сы́знова нареч., разг. зноў, ізно́ў; (наново) нано́ва, на́нава.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)