ізатрапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ізатрапі́я
Р. ізатрапі́і
Д. ізатрапі́і
В. ізатрапі́ю
Т. ізатрапі́яй
ізатрапі́яю
М. ізатрапі́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ізатрапі́я ж., физ. изотропи́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ізатрапі́я, ‑і, ж.

Аднолькавасць фізічных уласцівасцей рэчыва па ўсіх яго напрамках.

[Грэч. isos — роўны, аднолькавы і tropos — паварот, напрамак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изотропи́я физ. ізатрапі́я, -пі́і ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ізатро́пнасць, ‑і, ж.

Тое, што і ізатрапія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)