ізалі́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ізалі́нія ізалі́ніі
Р. ізалі́ніі ізалі́ній
Д. ізалі́ніі ізалі́ніям
В. ізалі́нію ізалі́ніі
Т. ізалі́ніяй
ізалі́ніяю		 ізалі́ніямі
М. ізалі́ніі ізалі́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ізалі́нія ж., метеор. изоли́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ізалі́нія, ‑і, ж.

Спец. Лінія на геаграфічнай карце, графіку і пад., якая злучае пункты з аднолькавымі паказчыкамі якіх‑н. фізічных велічынь (ціску, тэмпературы, вільготнасці і пад.).

[Ад грэч. ísos — роўны, аднолькавы і лац. linea — лінія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іза...

Першая састаўная частка складаных слоў-тэрмінаў, якая адпавядае па знач. словам «роўнасць», «падобнасць», напр.: ізалінія, ізапаверхні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изоли́ния метеор. ізалі́нія, -ніі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)