ізаба́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ізаба́та | ||
| ізаба́т | ||
| ізаба́це | ізаба́там | |
| ізаба́ту | ||
| ізаба́тай ізаба́таю |
ізаба́тамі | |
| ізаба́це | ізаба́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)