і́далішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
і́далішча |
і́далішчы |
| Р. |
і́далішча |
і́далішч
і́далішчаў |
| Д. |
і́далішчу |
і́далішчам |
| В. |
і́далішча |
і́далішчы |
| Т. |
і́далішчам |
і́далішчамі |
| М. |
і́далішчы |
і́далішчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
і́далішча ср., увелич., бран. и́долище;
і. пага́нае — фольк. и́долище пога́ное
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
и́долище увелич., бран. і́далішча, -шча ср.;
и́долище пога́ное фольк. і́далішча паганае.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)