і́дальскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́дальскі і́дальская і́дальскае і́дальскія
Р. і́дальскага і́дальскай
і́дальскае		 і́дальскага і́дальскіх
Д. і́дальскаму і́дальскай і́дальскаму і́дальскім
В. і́дальскі (неадуш.)
і́дальскага (адуш.)		 і́дальскую і́дальскае і́дальскія (неадуш.)
і́дальскіх (адуш.)
Т. і́дальскім і́дальскай
і́дальскаю		 і́дальскім і́дальскімі
М. і́дальскім і́дальскай і́дальскім і́дальскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́дальскі и́дольский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́дальскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ідала (у 1 знач.). Ідальскія капішчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́дал, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Статуя бажаства, якому пакланяюцца.

2. перан. Пра таго, каго горача любяць, хто з’яўляецца прадметам нізкапаклонства.

3. Нягоднік (разм., лаянк.).

Гэты і. высадзіў шыбу.

|| прым. і́дальскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

и́дольский і́дальскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)