ігра́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ігра́льны ігра́льная ігра́льнае ігра́льныя
Р. ігра́льнага ігра́льнай
ігра́льнае		 ігра́льнага ігра́льных
Д. ігра́льнаму ігра́льнай ігра́льнаму ігра́льным
В. ігра́льны (неадуш.)
ігра́льнага (адуш.)		 ігра́льную ігра́льнае ігра́льныя (неадуш.)
ігра́льных (адуш.)
Т. ігра́льным ігра́льнай
ігра́льнаю		 ігра́льным ігра́льнымі
М. ігра́льным ігра́льнай ігра́льным ігра́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ігра́льны

1. игра́льный;

~ныя ка́рты — игра́льные ка́рты;

2. иго́рный;

і. дом — иго́рный дом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігра́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ігры (у 3 знач.). Ігральныя карты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ігра́, -ы́, мн. ігры, іграў, ж.

1. Выкананне музычнага твора, сцэнічнай ролі.

Майстэрская ігра.

2. Хуткая змена, пералівы колераў, святла і пад.

І. фарбаў.

3. Тое, што і гульня (у 2 знач.).

Спартыўныя ігры.

Азартная і.

4. Тайныя задумы, наўмысныя дзеянні, інтрыгі.

Разгадаць біржавую ігру.

|| прым. ігравы́, -а́я, -о́е і ігра́льны, -ая, -ае.

Ігравыя формы навучання.

Ігральны бізнес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

иго́рный ігра́льны;

иго́рный дом ігра́льны дом.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казіно́, нескл., н.

У буржуазных краінах — загарадны ігральны дом або рэстаран з эстрадай.

[іт. casino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыто́н, ‑а, м.

Месца, дом, дзе збіраюцца злачынныя, амаральныя, антыграмадскія элементы. Зладзейскі прытон. Ігральны прыгон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

игра́льный ігра́льны;

игра́льные ка́рты ігра́льныя ка́рты, ка́рты для гульні́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касця́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм.

1. Ігральны кубік або пласцінка; косць (у 4 знач.). У чырвоных кутках ляскалі касцяшкі даміно, перагортваліся свежыя газеты і часопісы, разбіраліся шахматныя задачы і разгадваліся красворды. Грахоўскі.

2. Шарык на лічыльніках; костачка (у 5 знач.). Пяцівочка прыўзняў лічыльнікі, скінуўшы касцяшкі на адзін бок. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)