іглі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іглі́чны іглі́чная іглі́чнае іглі́чныя
Р. іглі́чнага іглі́чнай
іглі́чнае		 іглі́чнага іглі́чных
Д. іглі́чнаму іглі́чнай іглі́чнаму іглі́чным
В. іглі́чны (неадуш.)
іглі́чнага (адуш.)		 іглі́чную іглі́чнае іглі́чныя (неадуш.)
іглі́чных (адуш.)
Т. іглі́чным іглі́чнай
іглі́чнаю		 іглі́чным іглі́чнымі
М. іглі́чным іглі́чнай іглі́чным іглі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іглі́чны хво́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іглі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ігліцы. Іглічны подсціл. Іглічныя пазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іглі́ца, -ы, ж.

1. зб. Іголкападобнае лісце хвойных дрэў і кустоў.

І. сасны.

2. Адзін ліст хвойных дрэў і кустоў.

|| прым. іглі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хво́йный

1. (о лесе) хво́йны, хваёвы;

хво́йный лес хво́йны (хваёвы) лес, хво́йнік;

2. (прил. к хво́я) шыпу́лькавы; іглі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)