і́бісавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
і́бісавы |
і́бісавая |
і́бісавае |
і́бісавыя |
| Р. |
і́бісавага |
і́бісавай і́бісавае |
і́бісавага |
і́бісавых |
| Д. |
і́бісаваму |
і́бісавай |
і́бісаваму |
і́бісавым |
| В. |
і́бісавы (неадуш.) і́бісавага (адуш.) |
і́бісавую |
і́бісавае |
і́бісавыя (неадуш.) і́бісавых (адуш.) |
| Т. |
і́бісавым |
і́бісавай і́бісаваю |
і́бісавым |
і́бісавымі |
| М. |
і́бісавым |
і́бісавай |
і́бісавым |
і́бісавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
і́бісавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ібіса, належыць яму. Ібісавая галава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
і́біс, -а, мн. -ы, -аў, м.
Даўганогая птушка атрада галянастых з доўгай загнутай дзюбай, якая жыве ў цёплых краінах, звычайна недалёка ад вады.
Белы і.
|| прым. і́бісавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)