іберы́йка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іберы́йка |
іберы́йкі |
| Р. |
іберы́йкі |
іберы́ек |
| Д. |
іберы́йцы |
іберы́йкам |
| В. |
іберы́йку |
іберы́ек |
| Т. |
іберы́йкай іберы́йкаю |
іберы́йкамі |
| М. |
іберы́йцы |
іберы́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
іберы́йка ж., бот. ибери́йка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ибери́йка ист.
1. іберы́йка, -кі ж.;
2. бот. іберы́йка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іберы́йцы, ‑аў; адз. іберыец, ‑рыйца, м.; іберыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. іберыйкі, ‑рыек; ж.
Тое, што і іберы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)