іарда́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іарда́нка |
іарда́нкі |
| Р. |
іарда́нкі |
іарда́нак |
| Д. |
іарда́нцы |
іарда́нкам |
| В. |
іарда́нку |
іарда́нак |
| Т. |
іарда́нкай
іарда́нкаю |
іарда́нкамі |
| М. |
іарда́нцы |
іарда́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
иорда́нка іарда́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іарда́нцы, ‑аў; адз. іарданец, ‑нца, м.; іарданка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. іарданкі, ‑нак; ж.
Жыхары Іарданіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)