іарда́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іарда́нец |
іарда́нцы |
| Р. |
іарда́нца |
іарда́нцаў |
| Д. |
іарда́нцу |
іарда́нцам |
| В. |
іарда́нца |
іарда́нцаў |
| Т. |
іарда́нцам |
іарда́нцамі |
| М. |
іарда́нцу |
іарда́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
иорда́нец іарда́нец, -нца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іарда́нцы, ‑аў; адз. іарданец, ‑нца, м.; іарданка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. іарданкі, ‑нак; ж.
Жыхары Іарданіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)