ёрзать несов., разг. круці́цца, ёрзаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ёрзацца несов., обл. ёрзать; егози́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ёрзаць несов., обл. ёрзать; егози́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакру́чвацца несов.

1. враща́ться, верте́ться;

2. (беспокойно сидеть) ёрзать, верте́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ўзацца несов., разг.

1. (двигаться, скользя) скользи́ть;

но́гі ~заюцца — но́ги скользя́т;

2. (двигаться, шевелиться; не сидеть спокойно) ёрзать;

к. па кана́пеёрзать по дива́ну;

3. ката́ться;

к. на са́нках — ката́ться на са́нках

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ёрзаць, ёрзацца ’неспакойна сядзець, круціцца’ (БРС, ТСБМ, Шат., Нас., Касп., Бяльк., ТС), ёрза ’непаседлівы чалавек’ (Мат. АС, З нар. сл.). Рус. ёрзать ’неспакойна сядзець, круціцца, мітусіцца, церціся аб штосьці, дамагацца’, ёрза ’непаседа, дураслівец, свавольнік, гарэза’, ёрзун ’які любіць заляцацца да жанчын, распуснік’, ёрзунья ’распусніца’. Гэта беларуска-рускае слова, магчыма, балтыйскага паходжання. Параўн. літ. er̃žilas, ar̃žilas ’жарабец’, eržùs, aržùs ’прагны, пахатлівы’. У якасці непасрэднай крыніцы ў такім выпадку была б заходнебалтыйская форма.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

круці́цца несов.

1. враща́ться, верте́ться;

ко́ла кру́ціцца — колесо́ враща́ется (ве́ртится);

2. (летать вокруг) кружи́ться, ви́ться;

3. клуби́ться; вихри́ться;

пыл к. — пыль клуби́тся (вихри́тся);

4. разг. (танцевать и т.п.) кружи́ться;

5. (беспокойно сидеть) верте́ться, ёрзать;

6. разг. (хитрить) верте́ться, извива́ться; юли́ть;

7. разг. (постоянно находиться где-л.) верте́ться;

8. (быть в постоянных хлопотах) крути́ться;

цэ́лы дзень кручу́ся і прысе́сці няма́ калі́ — це́лый день кручу́сь и присе́сть не́когда;

9. разг. (мешать своим присутствием) верте́ться;

к. пад нага́мі — верте́ться под нога́ми;

10. разг. (находиться в любовных отношениях) крути́ть;

11. страд. враща́ться, верте́ться; крути́ться; сучи́ться; сверли́ться; см. круці́ць 1-5;

галава́ кру́ціцца — голова́ кру́жится;

к. (вярце́цца) на языку́ — верте́ться на языке́;

к. ваўчко́м (уюно́м) — крути́ться (верте́ться) волчко́м;

як скура́т на агні́ кру́ціцца — ужо́м извива́ется;

ад чужо́га ша́лу галава́ кру́ціццапосл. в чужо́м пиру́ похме́лье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)