ё́лкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ё́лкасць
Р. ё́лкасці
Д. ё́лкасці
В. ё́лкасць
Т. ё́лкасцю
М. ё́лкасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ёлкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ёлкага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёлкі, -ая, -ае.

Прагорклы, з рэзкім непрыемным пахам (пра нясвежыя тлушчы).

Ёлкае сала.

|| наз. ёлкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ёлкасць ’горыч’ (Янк. III, Яруш.), рэгулярна да ёлкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прого́рклость праго́ркласць, -ці ж.; ёлкасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)