Яўге́нія
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Яўге́нія |
Яўге́ніі |
| Р. |
Яўге́ніі |
Яўге́ній |
| Д. |
Яўге́ніі |
Яўге́ніям |
| В. |
Яўге́нію |
Яўге́ній |
| Т. |
Яўге́ніяй
Яўге́ніяю |
Яўге́ніямі |
| М. |
Яўге́ніі |
Яўге́ніях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чака́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да чаканні (у 1, 2 знач.), прызначаецца для чаканні (у 1 знач.). Чаканная работа.
2. Выраблены шляхам чаканні (у 1 знач.); аздоблены чаканкай. Ды застываюць пальцы на эфесе З чаканнага крутога серабра... Блатун. Індыйская сялянка нясе ваду з калодзежа .. у спецыяльнай меднай пасудзіне, багата ўпрыгожанай чаканным узорам. «ЛіМ».
3. перан. Ясны, выразны, дакладны. Чаканны крок. □ Здавалася, што той, хто быў з гэтай кнігай у агні, гутарыць са мной яе чаканнымі вершамі. Гарбук. Чытаючы гэтыя ямбы, успамінаеш чаканны радок пушкінскага «Яўгенія Анегіна». Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)