я́шчурны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́шчурны я́шчурная я́шчурнае я́шчурныя
Р. я́шчурнага я́шчурнай
я́шчурнае		 я́шчурнага я́шчурных
Д. я́шчурнаму я́шчурнай я́шчурнаму я́шчурным
В. я́шчурны (неадуш.)
я́шчурнага (адуш.)		 я́шчурную я́шчурнае я́шчурныя (неадуш.)
я́шчурных (адуш.)
Т. я́шчурным я́шчурнай
я́шчурнаю		 я́шчурным я́шчурнымі
М. я́шчурным я́шчурнай я́шчурным я́шчурных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́шчурны вет. я́щурный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́шчурны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да яшчуру, уласцівы яму. Яшчурная хвароба.

2. Паражоны, заражаны яшчурам. Яшчурная скаціна. Яшчурнае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́шчур, -у, м.

Вострая заразная хвароба буйной рагатай жывёлы, а таксама свіней, авечак, коз.

|| прым. я́шчурны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́щурный вет. я́шчурны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)