я́шчарычны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
я́шчарычны |
я́шчарычная |
я́шчарычнае |
я́шчарычныя |
| Р. |
я́шчарычнага |
я́шчарычнай
я́шчарычнае |
я́шчарычнага |
я́шчарычных |
| Д. |
я́шчарычнаму |
я́шчарычнай |
я́шчарычнаму |
я́шчарычным |
| В. |
я́шчарычны |
я́шчарычную |
я́шчарычнае |
я́шчарычныя |
| Т. |
я́шчарычным |
я́шчарычнай
я́шчарычнаю |
я́шчарычным |
я́шчарычнымі |
| М. |
я́шчарычным |
я́шчарычнай |
я́шчарычным |
я́шчарычных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
я́шчарычны, см. я́шчаркавы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
я́шчарычны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і яшчаркавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́шчарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак і я́шчарыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж.
Невялікі паўзун з прадаўгаватым целам і доўгім хвастом, пакрыты дробнай рагавой луской.
|| прым. я́шчаркавы, -ая, -ае і я́шчарычны, -ая, -ае.
Сямейства яшчаркавых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)