ячэ́йкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ячэ́йкавы |
ячэ́йкавая |
ячэ́йкавае |
ячэ́йкавыя |
| Р. |
ячэ́йкавага |
ячэ́йкавай ячэ́йкавае |
ячэ́йкавага |
ячэ́йкавых |
| Д. |
ячэ́йкаваму |
ячэ́йкавай |
ячэ́йкаваму |
ячэ́йкавым |
| В. |
ячэ́йкавы (неадуш.) ячэ́йкавага (адуш.) |
ячэ́йкавую |
ячэ́йкавае |
ячэ́йкавыя (неадуш.) ячэ́йкавых (адуш.) |
| Т. |
ячэ́йкавым |
ячэ́йкавай ячэ́йкаваю |
ячэ́йкавым |
ячэ́йкавымі |
| М. |
ячэ́йкавым |
ячэ́йкавай |
ячэ́йкавым |
ячэ́йкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ячэ́йкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ячэйкі (у 2 знач.). Ячэйкавы сход. Ячэйкавы сакратар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ячэ́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, ячэ́ек, ж.
1. Паглыбленне, дзірачка і пад. (у цэлай сістэме падобных).
Ячэйка сотаў.
2. Невялікая арганізацыйная група, дробная адзінка, якая ўваходзіць у склад якога-н. аб’яднання або грамадскай арганізацыі.
Сям’я — пярвічная я. грамадства.
Падпольная я.
3. Невялікі акоп для аднаго стралка (спец.).
Агнявая я.
|| прым. ячэ́йкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)